Jakie długotrwałe skutki COVID-19 można zaobserwować?

COVID-19 to choroba, która może zostawiać ślad w naszym organizmie długo po wyleczeniu ostrej infekcji. Naukowcy przeprowadzili ciekawe badanie, w którym przez rok obserwowali 173 osoby po przebytym ciężkim COVID-19 wymagającym hospitalizacji. Większość uczestników miała choroby towarzyszące, takie jak nadciśnienie, otyłość, podwyższony poziom cholesterolu i cukrzycę. Średni pobyt w szpitalu wynosił 11 dni, a badanie kontrolne rozpoczęto około 5 miesięcy po wypisie ze szpitala. Naukowcy regularnie sprawdzali stan płuc, serca i funkcje umysłowe pacjentów, aby zobaczyć, jak organizm radzi sobie po przejściu COVID-19.

Okazuje się, że zmiany w płucach mogą utrzymywać się naprawdę długo. Po 5 miesiącach od hospitalizacji ponad połowa badanych wciąż miała nieprawidłowości w obrazie płuc, najczęściej tzw. zacienienia typu „mlecznej szyby”. Po roku od rozpoczęcia badania, u jednej trzeciej pacjentów nadal widoczne były te zmiany. Odkryto również, że osoby starsze i te, które przeszły cięższą postać COVID-19, miały większe ryzyko długotrwałych zmian w płucach. „Nasze wyniki wskazują, że zarówno ciężkość początkowej infekcji, jak i wiek pacjenta mogą wpływać na długoterminowe następstwa COVID-19” – podkreślają autorzy badania. Co pozytywne, u pacjentów z początkowo obniżoną pojemnością płuc zazwyczaj następowała poprawa w ciągu roku obserwacji, a funkcja serca pozostawała w normie u większości uczestników i nie pogarszała się znacząco.

Interesujące są również wyniki dotyczące funkcji poznawczych. Na początku badania aż połowa uczestników wykazywała pewne zaburzenia sprawności umysłowej. Po roku odsetek ten zmniejszył się do około 30%, co sugeruje stopniową poprawę. Warto jednak zauważyć, że seniorzy (powyżej 65 lat) oraz osoby z otyłością miały większe trudności z powrotem do pełnej sprawności umysłowej. Podczas gdy młodsi pacjenci średnio poprawiali swoje wyniki w testach, osoby starsze wykazywały nawet niewielki spadek. To ważna informacja dla osób opiekujących się seniorami po COVID-19 – warto zwracać uwagę na ich funkcje poznawcze i w razie potrzeby szukać pomocy.

Czy objawy po COVID-19 wpływają na Twoją codzienność?

Badanie pokazało również, że wiele osób długo odczuwało objawy takie jak zmęczenie, kaszel i duszność. Po roku od rozpoczęcia badania (czyli około 17 miesięcy od hospitalizacji) zmęczenie wciąż dokuczało prawie połowie uczestników, a problemy z oddychaniem ponad jednej trzeciej. Osoby z nadciśnieniem częściej zgłaszały utrzymujące się objawy oddechowe i zmęczenie niż osoby bez tej choroby, co sugeruje, że istniejące wcześniej schorzenia mogą wpływać na proces powrotu do zdrowia. Mimo tych trudności, ogólna jakość życia uczestników poprawiała się z czasem, co daje nadzieję osobom zmagającym się z długotrwałymi skutkami COVID-19. „Nasze odkrycia podkreślają znaczenie regularnego monitorowania pacjentów po ciężkim COVID-19, zwłaszcza osób starszych i tych z chorobami współistniejącymi” – podsumowują badacze.

Jeśli ty lub ktoś z twoich bliskich przeszedł ciężką postać COVID-19, warto regularnie kontrolować stan zdrowia, nawet jeśli minęło już wiele miesięcy od choroby. Niektóre objawy mogą utrzymywać się długo, a wczesne wykrycie i leczenie ewentualnych powikłań może znacząco poprawić jakość życia. Szczególnie uważne powinny być osoby starsze oraz te z istniejącymi wcześniej problemami zdrowotnymi, takimi jak nadciśnienie czy otyłość. Pamiętaj, że powrót do pełni zdrowia po ciężkim COVID-19 to często maraton, a nie sprint – wymaga czasu, cierpliwości i odpowiedniej opieki medycznej. Badania takie jak LOPAC pomagają nam lepiej zrozumieć, czego można się spodziewać i jak najlepiej wspierać proces powrotu do zdrowia.

Podsumowanie

Badanie przeprowadzone na 173 osobach po ciężkim COVID-19 wymagającym hospitalizacji wykazało, że skutki choroby mogą utrzymywać się przez długi czas. Po 5 miesiącach od hospitalizacji ponad połowa pacjentów miała nieprawidłowości w obrazie płuc, a po roku zmiany te wciąż były widoczne u jednej trzeciej badanych. Zaburzenia funkcji poznawczych, początkowo występujące u połowy uczestników, po roku utrzymywały się u 30% badanych. Szczególnie narażone na długotrwałe następstwa były osoby starsze oraz te z chorobami współistniejącymi, takimi jak nadciśnienie czy otyłość. Po roku od rozpoczęcia badania zmęczenie wciąż dokuczało prawie połowie uczestników, a problemy z oddychaniem ponad jednej trzeciej. Mimo utrzymujących się objawów, ogólna jakość życia pacjentów stopniowo się poprawiała.